فرزند پروری و والدگری

گاهی اوقات آینده برایمان مثل یک جاده بارانی و مه گرفته است. ما نمی­دانیم پنج متر جلوتر با چه چیزی روبرو می­شویم و چه قرار است در جاده باشد! شاید یک روز بتوانیم نیم متر جلوترمان را ببینیم. این یعنی ما حتما تصادف می­کنیم؟ یعنی چون جاده مشخص نیست نمی‌توانیم به مقصد برسیم؟ وقتی جاده بارانی یا مه گرفته باشد نمی‌توانیم جلوی مه یا بارون را بگیریم، اما می­توانیم با دقت و احتیاط بیشتری حرکت کنیم تا به مقصد برسیم. موافق نیستید؟ اما یعنی چه؟ یعنی در این مسیر پر خطر سرعتمان را کم می­کنیم، برف پاک کن یادمان نمی­ رود و دقت می­کنیم که همان نیم متر جلوترمان که دید داریم درست حرکت می­کنیم.
آینده فرزندمان هم دقیقا مثل این جاده پر از مه و بارانی می‌ماند. این ما هستیم که تصمیم می‌گیریم در این جاده یک راننده بی‌دقت و پر خطر باشیم یا راننده محتاط و حرفه‌­ای. پس متوجه شدیم که آینده فرزندانمان دقیقا به نحوه رانندگی ما بستگی دارد. محتاط و حرفه‌­ای عمل کردن در جاده تربیتی فرزندانمان یعنی یاد گرفتن فرزند پروری؛ اینکه بدانی در هر موقعیت حساس و سختی، چطور باید رفتار کنی که فرزندت رشد کند نه اینکه آسیب ببیند.